احکام ومسائل شرعی اهل سنت

حکم نماز و روزه خانمی که قرص ضد قاعدگی مصرف کرده و لکه می بیندچیست؟
بانوانی که بمنظور جلوگیری از عادت ماهیانه قرص مصرف می کنند تا در ماه مبارک رمضان از روزه گرفتن ممنوع نشوند و قضای روزه در گردن خود نداشته باشند روزه ی آنها و همچنین نماز شان صحیح می باشد اما از آنجایی که این عمل ممکن است سلامت شان را به خطر بیندازد بهتر است این کار را نکنند.
و اما خانمی که از قرص استفاده کرده و قاعدگی او مختل شده است و در نتیجه پس از چند روز پاکی لکه بینی داشته است علما می گویند اگر لکه بینی مداوم نیست و فقط یکی دو بار اتفاق افتاده جزو حیض حساب نمی شود ، مانع روزه و نماز نیست و اگر لکه بینی مداوم هست و یا یک روز در میان اتفاق می افتد در این حالت حیض شمرده شده و نماز و روزه ترک خواهند شد

در ساعات روزه داری  استمناء (خودارضایی) باعث باطل شدن روزه می شود اما اگر کسی نداند که استمناء باعث فساد روزه میشود و استمناء  کند روزه وی باطل و فقط قضای آن روز براو لازم می شودنه کفاره.
اما اگر بداند واستمناء کندکفاره بر او لازم می شود

جمهور علماء  پیشین می گویندکه قطره گوش روزه را باطل می کند ومعتقدهستند قطره گوش وارد مغز می شود اما از دیدگاه علمای معاصر ودیدگاهی از ابن حزم قطره گوش روزه را باطل نمی کند چون بنابر تائید علم پزشکی نوین ثابت شده که مجرایی بین گوش ومغز وجود ندارد که مایعی از گوش به مغزبرسد پس روزه باطل نمی شودمگر اینکه صماخ گوش پاره باشد.قطره بینی روزه را باطل میکند چون از بینی به حلق راه دارد.علماءدر اثبات دیدگاه خود به حدیث مرفوع لقیط بن صبره استدلال کرده‌اند که پیغمبر صلی الله علیه وسلم فرموده: «وبالغ فی الاستنشاق إلاَّ أن تکون صائماً » یعنی: در استنشاق(آب دربینی انداختن) مبالغه و زیاده روی کن مگر وقتی که روزه‌ای.قطره چشم روزه را باطل نمی‌کند.علماء چنین استدلال کرده‌اند که یک قطره از این درمان 06/0 سانتی متر مکعب حجم دارد و همه این مقدار نیز به معده نمی‌رسد، بلکه در اثنای عبور از مجرای اشک کل دوا جذب شده و حتی به حلق نمی‌رسد.نکته:درمورد قطره ها باید احتیاط کرد وحتی المقدورباید سعی شود در ساعات روزه داری انجام نگیرد چون نظر علماء در مورد قطره های ذکرشده مختلف است وما دراینجا رای اکثریت رابیان کردیم.(جامع الفتاوی 7451-7450-7449)

اگر زنی در شکمش جنین باشد و روزه بگیرد و سپس از وی خون جاری گردد، روزه اش صحیح است, زیرا این خون که از و ی خارج می گرددخون حاملگی است ودر حکم خون حیض یا نفاس نیست؛ زیرا نوزاد هنوز در شکم است، پس نفاس نیست، و خون حیض هم شمرده نمی شود چون غالبا زن حامله در حیض نمی افتد، و این قول مشهور اهل علم است. پس چنانچه زن حامله دچار خونریزی آشفته و متغیری می شود که مبداء و انتهایی ندارد، این خون نزد تمام علماء نامعتبر است و بدان توجهی نمی شود و روزه و نماز آن زن صحیح است.
زنی که این حالت را دارد باید (خونریزی) را با پارچه و پوشاکی ببندد و برای هر نماز (فرضی) وضوء بگیرد، یعنی هرگاه نماز فرا رسید برای هر کدام از آن نمازها یک وضو بگیرد،  نماز بخواند هرچند که (در اثنای نماز) از وی خون خارج گردد؛ زیرا وی در حکم شخص مبتلا به سلس بول و زن مستحاضه است..». "فتاوی نور علی الدرب" (3/1227) .

«قول راجح آنست که بلغم(خلط گلو) روزه را باطل نمی کند حتی اگر داخل دهان گردد و شخص آنرا ببلعد، اما نباید آنرا ببلعد، زیرا اهل علم (بلعیدن آنرا) حرام دانستند، زیرا بلغم شیئی کثیف است و شایسته انسان نیست که (کثافات) را ببلعد». "لقاء الباب المفتوح" لقاء رقم (153)

برای دادن فدیه لازم نیست که  شخص حتما قبل از عید فطر آنرا بدهد، بلکه بر او واجب است تا هرچه زودتر فدیه خود را بدهد قبل از آنکه رمضان سال بعد فرا برسد، اما هیچ حدیثی در این مورد وارد نشده است که اثبات شود فدیه حتما قبل از عید پرداخت گردد
بنابراین کسی که فراموش کرده ویا بدلیل تنگدستی هنوز فدیه نداده و اکنون عید شده و از آن گذشته، ایرادی ندارد ولی باید هرچه زودتر بر دادن فدیه روزه خود مبادرت ورزد، زیرا اجل نامعلوم هستند و ممکن است در ذمه شخص بماند.
و این مسئله شبیه به حکم قضای روزه رمضان است، پس بجا آوردن آن نیز بمانند بجا آوردن قضای روزه رمضان برای کسی است که بنا به عذری نتوانسته رمضان را روزه بگیرد.
اما اینکه می گویند:روزه رمضان معلق بین آسمان و زمین است و تازمان پرداخت زکات فطریه بالا نمی رود صحیح نیست.
حدیثی در این باره از پیامبر صلی الله علیه وسلم وارد شده اما ضعیف است.
امام سیوطی در "الجامع الصغیر" از جریر بن عبدالله رضی الله عنه روایت کرده که پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمود : «شهر رمضان معلق بین السماء والأرض، ولا یرفع إلی الله إلا بزکاة الفطر». یعنی : «ماه رمضان در بین آسمان و زمین معلق است و خدای متعال آنرا بالا نمی برد جز با پرداخت زکات فطر».
خود امام سیوطی حدیث را ضعیف دانسته است، و مناوی در کتاب "فیض القدیر" سبب ضعف آنرا بیان کرده : «این حدیث را امام ابن جوزی در "الواهیات" ذکر کرده، و گفته : صحیح نیست، چونکه شخصی بنام "محمد بن عبید البصری" در سند است که مجهول می باشد».
پس درتاخیر آن هیچ اشکالی وجودندارد اما بهترآن است که زودتر وقبل از فرارسیدن عید پرداخت گردد چراکه فطریه به فقرا تعلق میگیرد وآنان در ماه رمضان وفرارسیدن عید با آن میتوانند نیازهای مالی خودرا تامین کنند.(جامع الفتاوی7953-6920)

چنانچه شخصی براثر بیماری نتوانسته باشد روزه بگیرد و قبل ازقضای روزه وفات کند لازم است که خواهر،برادر وفرزندانش آن روزه ها را برای وی قضا کنند.ام المومنین عائشه رضی الله عنها می گوید: رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «مَنْ مَاتَ وَ عَلَیْهِ صِیَامٌ صَامَ عَنْهُ وَلیُّهُ».یعنی: «هر کس مُرد و روزه ای بر او واجب بود، ولیّ او بجایش روزه بگیرد» بخاری (1952)، مسلم (1147).همچنین از ابن عباس رضی الله عنهما روایت است که گفت: «جَاءَ رَجُلٌ إِلَی النَّبِیِّ ‏صلی الله علیه وسلم فَقَالَ: یَا رَسُولَ ‏اللَّهِ إِنَّ أُمِّی مَاتَتْ وَعَلَیْهَا صَوْمُ شَهْرٍ أَفَأَقْضِیهِ عَنْهَا قَالَ: « نَعَمْ، فَدَیْنُ اللَّهِ أَحَقُّ ‏أَنْ یُقْضَی». (بخاری:1953)‏یعنی: شخصی، نزد رسول ‏الله ‏صلی الله علیه وسلم آمد و ‏عرض کرد: ای پیامبر خدا! مادرم فوت نموده، ولی روزه یک ماه، بر ذمه اش باقی مانده است. آیا ‏می توانم به نیابت از او، روزه بگیرم؟ رسول الله ‏صلی الله علیه وسلم‏ فرمود: «آری. دَین خدا، سزاوارتر است که ادا ‏شود».‏و اگر روزه نگرفتند بجای روزه ی هر روز یک مسکین را طعام دهند و به خاطر تأخیر، کفاره ای بر آنها لازم نمی گردد؛ زیرا قول راجح این است که با تأخیر قضای رمضان تا رمضان دیگر کفاره لازم نمی گردد؛ چرا که دلیلی مبنی بر آن وجود ندارد.مجموع فتاوی و رسائل(19/394). ف (372)

شنا کردن در روز رمضان در استخر،دریا و امثال آن جایز است، اما بر شناگر لازم ست تا از دخول آب به جوف (حلقش) حفاظت کندزیرا با ورودآب به حلق از طریق بینی یادهان روزه فاسد می شود.‏"فتاوی اللجنة الدائمة" (10/282) .

خمیردندان روزه را باطل نمی‌کند زیرا دهان در حکم ظاهر بدن است ولی شایسته‌تر آن است که روزه‌دار در طول روز از آن استفاده نکند زیرا خمیردندان نفوذ زیادی می‌کند (و جذب بدن می‌شود). شخص می‌تواند به جای آن از سواک و یا مسواک بدون خمیر استفاده کند .

منظور قرص‌هایی است که برای مداوای حمله‌های ناگهانی قلب زیر زبان گذاشته می‌شوند و به محض گذاشته شدن جذب (بدن) شده و خون آنها را به قلب می‌رساند و در نتیجه، حمله ناگهانی قلب متوقف می‌شود و قلب بهبود می‌یابد.
این قرص‌ها روزه را باطل نمی‌کنند و استفاده ار آنها برای روزه‌دار جایز است زیرا آنها در دهان جذب شده و به شکم نمی‌رسند بنابراین باطل کننده روزه نیستند.(المفطرات المعاصره)