احکام ومسائل شرعی اهل سنت

چنانچه شخصی براثر بیماری نتوانسته باشد روزه بگیرد و قبل ازقضای روزه وفات کند لازم است که خواهر،برادر وفرزندانش آن روزه ها را برای وی قضا کنند.ام المومنین عائشه رضی الله عنها می گوید: رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «مَنْ مَاتَ وَ عَلَیْهِ صِیَامٌ صَامَ عَنْهُ وَلیُّهُ».یعنی: «هر کس مُرد و روزه ای بر او واجب بود، ولیّ او بجایش روزه بگیرد» بخاری (1952)، مسلم (1147).همچنین از ابن عباس رضی الله عنهما روایت است که گفت: «جَاءَ رَجُلٌ إِلَی النَّبِیِّ ‏صلی الله علیه وسلم فَقَالَ: یَا رَسُولَ ‏اللَّهِ إِنَّ أُمِّی مَاتَتْ وَعَلَیْهَا صَوْمُ شَهْرٍ أَفَأَقْضِیهِ عَنْهَا قَالَ: « نَعَمْ، فَدَیْنُ اللَّهِ أَحَقُّ ‏أَنْ یُقْضَی». (بخاری:1953)‏یعنی: شخصی، نزد رسول ‏الله ‏صلی الله علیه وسلم آمد و ‏عرض کرد: ای پیامبر خدا! مادرم فوت نموده، ولی روزه یک ماه، بر ذمه اش باقی مانده است. آیا ‏می توانم به نیابت از او، روزه بگیرم؟ رسول الله ‏صلی الله علیه وسلم‏ فرمود: «آری. دَین خدا، سزاوارتر است که ادا ‏شود».‏و اگر روزه نگرفتند بجای روزه ی هر روز یک مسکین را طعام دهند و به خاطر تأخیر، کفاره ای بر آنها لازم نمی گردد؛ زیرا قول راجح این است که با تأخیر قضای رمضان تا رمضان دیگر کفاره لازم نمی گردد؛ چرا که دلیلی مبنی بر آن وجود ندارد.مجموع فتاوی و رسائل(19/394). ف (372)